-
1 znać
znać [znaʨ̑]I. vtznam jego imię i nazwisko ich kenne [ lub weiß] seinen Vor- und Nachnamenznam go osobiście/od lat ich kenne ihn persönlich/seit Jahrennie znam go od tej strony ich kenne ihn von dieser Seite nicht\znać kogoś z widzenia jdn vom Sehen kennennie chcę cię \znać ich will nichts mehr mit dir zu tun haben, ich will dich nicht mehr kennennie znam francuskiego ich kann kein Französischznam historię mojego miasta ich kenne die Geschichte meiner Stadtnie znano wtedy komputerów damals kannte man [ lub gab es] noch keine Computer5) ( dawać się zauważyć)\znać, że jest zmęczony/zły man kann ihm die Müdigkeit/den Ärger ansehen [ lub anmerken]6) znam ten ból das kenne ich aus eigener Erfahrung, das habe ich auch schon erlebtnie \znać dnia ani godziny weder Tag noch Stunde kennen\znać coś na pamięć etw auswendig könnendać komuś \znać o czymś jdn etw wissen lassen, jdn über etw +akk benachrichtigenII. vr3) ( mieć gruntowną wiedzę)\znać się na czymś sich +akk mit [ lub in +dat ] etw auskennen4) \znać się na ludziach ein Menschenkenner sein\znać się na rzeczy Bescheid wissen\znać się na żartach Spaß verstehen -
2 widzenie
widzenie [viʣ̑ɛɲɛ] nt1) ( kontakt)do widzenia! auf Wiedersehen!znać kogoś z widzenia jdn vom Sehen kennen -
3 Sehen
См. также в других словарях:
znać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, znam, zna, znają, znany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć wiedzę, wyobrażenie, pojęcie o czymś, o kimś; wiedzieć, co jest czym lub kto jest kim : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znać — ndk I, znam, znasz, znają, znaj, znał, znany 1. «mieć pewien zasób wiadomości o kimś, o czymś, mieć wyobrażenie, wyrobione przez doświadczenie, pojęcie o kimś, o czymś; móc stwierdzić tożsamość kogoś, czegoś» Znać czyjeś nazwisko, pochodzenie,… … Słownik języka polskiego
widzenie — n I 1. rzecz. od widzieć Zdolność widzenia. ∆ Do widzenia «formuła pożegnania: do następnego spotkania, do zobaczenia» ∆ fiz. Pole widzenia «zespół punktów rzeczywistych w pewnej przestrzeni, widzianych przez oko nieruchome lub obejmowanych przez … Słownik języka polskiego
twarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «przednia strona głowy ludzkiej» Okrągła, pełna, pociągła, szczupła, wydłużona twarz. Brzydka, nalana, odrażająca twarz. Ascetyczna, rasowa twarz. Pomarszczona, wychudzona, zniszczona, zwiędła twarz. Czerstwa,… … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
osobiście — «we własnej osobie, nie korzystając z niczyjego pośrednictwa» Zgłosić, stawić się gdzieś osobiście. Coś kogoś dotyczy osobiście. Czuć się osobiście dotkniętym. Przekonać się o czymś osobiście. ∆ Znać, poznać kogoś osobiście «znać, poznać kogoś… … Słownik języka polskiego
widzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. widzieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}widzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. widzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
